Wat een bijzondere situatie met lichamelijke klachten mocht ik vandaag begeleiden. Na overleg met de jonge man, mocht ik hierover wat delen.
Vandaag bezocht deze jongeman mijn praktijk, en ik vroeg hem wat er momenteel speelde en waarbij ik kon assisteren. Hij gaf aan dat het mentaal goed met hem ging, maar dat zijn lichaam op dit moment zwaar belast was.
Hij ervaarde druk in zijn benen, voornamelijk in zijn kuiten, en rond zijn borst. Zijn vraag was of ik deze druk kon verlichten. Ik stelde een opstelling voor op basis van zijn verhaal, en de ontwikkelingen waren zeer indrukwekkend.
Hij gaf echter aan dat hij liever op de behandeltafel wilde liggen, waarop ik reageerde tegen hem dat mijn mogelijkheden dan beperkt zouden zijn. Toch verraste hij me door snel te antwoorden dat het niet per se hoefde te verdwijnen, wat betekende dat hij zou moeten gaan staan.
Dit moment was opmerkelijk, want het illustreerde hoe ons hoofd soms verandering weerstaat, zelfs als we het nodig hebben. Na zijn antwoord kon ik het zo formuleren dat zijn hoofd de opstelling nu aankon, en hij stemde in.
Tijdens de opstelling ontdekten we dat zijn onderbenen verband hielden met een oud trauma dat nog niet verwerkt was. Enkele jaren geleden was hij aangevallen en had hij een traumatische ervaring waarbij hij in het ziekenhuis was terecht gekomen, door de aanval functioneerden zijn onderbenen niet meer zoals ze zouden moeten functioneren. Dit was de reden waarom hij liever geen contact met zijn onderbenen maakte.
Met geduld en liefdevolle begeleiding konden we contact maken met zijn onderbenen. Dit leidde tot het vrijkomen van emoties en trauma, waarvan zijn hoofd al op de hoogte was, maar zijn lichaam nog niet.
Uiteindelijk stuitten we op familiepatronen waar zijn geest al veel over had verwerkt, maar zijn lichaam nog niet. Dit veroorzaakte intense pijn in zijn benen, waardoor hij moest gaan zitten.
Hij had letterlijk een pauze nodig en vervolgde de opstelling op een krukje. Daar kreeg hij inzicht in de gebeurtenissen tijdens de opstelling, evenals de gebeurtenissen uit het verleden en de herhaalde klachten die hij ervoer.
Hij ontdekte waar hij bang voor was en wat zijn angst om te falen inhield. Hij probeerde zonder het krukje te staan, wat lukte en een glimlach op zijn gezicht bracht. Hij begon zich beter te voelen. Nadat hij contact maakte met zijn lichaam en zijn lichaam de kans gaf om te verwerken, verminderden zijn klachten.
Het was prachtig om te zien hoe het lichaam op dit proces reageerde, bijna magisch.
Nu je dit gelezen hebt, welke inzichten heb je gekregen? Waar komen jouw klachten vandaan? Hoe zorg jij voor je lichaam? Onthoud dat wat de geest verwerkt, het lichaam mogelijk nog niet heeft verwerkt.